Gratis

In 2004 kreeg ik een telefoontje van het Nederlands fotomuseum. Ze waren begonnen met verzamelen, ze dachten erover mijn complete oeuvre aan te kopen. Ik was de eerste. Hoewel ik het een hele eer vond en ik best wat geld kon gebruiken, was er iets dat me tegenstond. Ik zag de doosjes met mijn printjes al liggen in de stellingen. Tentoonstellinkje, lijstje. Waarom doen jullie het niet iets eigentijdser, heb ik gezegd, we leven toch in cyberspace?

Mijn werk vrij downloadbaar maken was een oude droom van me. Ik heb altijd weerzin gehad tegen het als kunst verkopen van mijn foto's. De fotografie is de reproduceerbaarheid zelf, waarom bovenop je eigen foto's blijven zitten? De oplage moedwillig beperken staat haaks op het wezen van fotografie. Fotografie is voor mij een idee, een gedachte, niet iets om te hebben. Een schaar en een krant, meer heb je niet nodig om een fotografieverzameling te beginnen.

Wat me nog het meest tegenstaat in die bedragen die voor fotografie worden gevraagd en betaald: dan heb je een medium dat voor iedereen toegankelijk is, dat niet inspeelt op hebberigheid. Zo’n printje hoeft niets te kosten. Fotografie is gemaakt om zoveel mogelijk mensen blij mee te maken. En wat doen ze? Kunstmatig er iets van maken voor de heb. Inspelen op de mechanismen van de macht, status, materialisme, exclusiviteit.

Hier staan 99 van mijn foto's vrij downloadbaar voor eigen gebruik. Als je de print eenmaal aan de muur hebt hangen, doe je me een groot plezier als je een fotootje hiernaar opstuurt.